Χρονολόγιο
1902
Γέννηση
Γεννήθηκε στην Πάτρα στις 13 Δεκεμβρίου. Πατέρας του ο Κανέλλος Κανελλόπουλος και μητέρα του η Αμαλία Γούναρη. Αδέλφια του ο Αναστάσης και η Μαρία.
1902
1918
Η πρώτη δημοσίευση
Δημοσιεύθηκε ποίημά του στο περιοδικό Ο Νουμάς.
1918
1919
Αποφοίτηση από το Γυμνάσιο
Αποφοίτησε από το Α΄ Γυμνάσιο Πατρών και ενεγράφη στη Νομική Σχολή του ΕΚΠΑ.
1919
1920
Σπουδές στη Χαϊδελβέργη
Ενεγράφη στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης.
1920
1923
Αναγόρευση σε διδάκτορα
Αναγορεύθηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης. Συνέχισε τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μονάχου
1923
1924
Θητεία
Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία
1924
1926
Στο υπουργείο Εθν. Οικονομίας
Ανέλαβε γενικός γραμματέας του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας στην οικουμενική κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη.
1926
1929
Υφηγητής Κοινωνιολογίας
Υφηγητής της Κοινωνιολογίας στη Νομική Σχολή του ΕΚΠΑ. Μαζί με τον Ι. Θεοδωρακόπουλο και τον Κ. Τσάτσο εκδίδει το περιοδικό Αρχείον Φιλοσοφίας και Θεωρίας των Επιστημών.
1929
1930
Κυβερνητικός Αντιπρόσωπος
Επί κυβερνήσεως Ελευθερίου Βενιζέλου έλαβε μέρος ως κυβερνητικός αντιπρόσωπος στη Γενική Συνέλευση του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας.
1930
1932
Γ.Γ. Υπουργείου Παιδείας
Ανέλαβε γενικός γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων.
1932
1933
Καθηγήτης του ΕΚΠΑ
Εξελέγη καθηγητής της έδρας της Κοινωνιολογίας στη Νομική Σχολή του ΕΚΠΑ.
1933
1934
Πρόεδρος στο ΙΚΑ
Πρόεδρος στο νεοσύστατο Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
1934
1935
Ίδρυση Εθνικού Ενωτικού Κόμματος
Παντρεύτηκε τη Νίτσα Πουλικάκου. Παραιτήθηκε από το Πανεπιστήμιο και στις 15 Δεκεμβρίου ίδρυσε το Εθνικό Ενωτικό Κόμμα.
1935
1937
H εξορία
Εξορίστηκε, επειδή κατήγγειλε το δικτατορικό καθεστώς του Ιωάννη Μεταξά. Η εξορία του διήρκεσε ως την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου. Μετατοπίστηκε διαδοχικά στην Κύθνο, στην Καλή Ράχη Θάσου και στην Κάρυστο
1937
1940
Η επιστροφή από την εξορία
Επέστρεψε από την εξορία στις 4 Νοεμβρίου. Κατατάχθηκε εθελοντικά στον στρατό και αναχώρησε για το Πόγραδετς. Στην Κορυτσά εξέδωσε την εφημερίδα Οχρίς (στο 4ο φύλλο μετονομάστηκε σε Αχρίς). Στη διάρκεια της Κατοχής διαδραμάτισε ηγετικό ρόλο στην εθνική αντίσταση.
1940
1942
Διαφυγή στη Μέση Ανατολή
Διέφυγε στη Μέση Ανατολή. Ορκίστηκε αντιπρόεδρος και υπουργός Εθνικής Αμύνης της κυβέρνησης του Εμμανουήλ Τσουδερού.
1942
1944
Το συνέδριο του Λιβάνου
Συμμετείχε στο Συνέδριο του Λιβάνου (17-20/5/1944). Τον Σεπτέμβριο έφτασε στην Καλαμάτα ως πληρεξούσιος της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας του Γ. Παπανδρέου.
1944
1945
Πρωθυπουργία
Ορκίστηκε πρωθυπουργός και υπουργός Ναυτικών την 1η Νοεμβρίου.
1945
1946
Εκλογική Συνεργασία & είσοδος στη Βουλή
Συμμετείχε στις εκλογές ως αρχηγός του Εθνικού Ενωτικού Κόμματος και εξελέγη βουλευτής Αχαΐας. Συνεργάστηκε προεκλογικά με τον Γ. Παπανδρέου και τον Σ. Βενιζέλο.
1946
1950
Η Επανεκλογή
Επανεξελέγη βουλευτής Αχαΐας. Συναρχηγός του Λαϊκού Ενωτικού Κόμματος μαζί με τον Στέφανο Στεφανόπουλο.
1950
1951
Προσχώρηση στον Ελληνικό Συναγερμό
Προσχώρησε στον Ελληνικό Συναγερμό του Αλέξανδρου Παπάγου και εξελέγη βουλευτής Αθηνών.
1951
1952
Υπουργός Εθνικής Άμυνας
Εξελέγη βουλευτής Αχαΐας. Διορίσθηκε υπουργός Εθνικής Άμυνας και αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση Αλέξανδρου Παπάγου.
1952
1956
Συνεργασία με την Ε.Ρ.Ε.
Στις εκλογές εξελέγη βουλευτής Αχαΐας ως ανεξάρτητος συνεργαζόμενος με τη νεοϊδρυθείσα Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
1956
1958
Συναρχηγός του Λαϊκού Κόμματος
Συναρχηγός του Λαϊκού Κόμματος. Στις εκλογές εξελέγη βουλευτής Αχαΐας.
1958
1959
Προσχώρηση στην Ε.Ρ.Ε. και Εκλογή στην Ακαδημία Αθηνών
Προσχώρησε στην Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση και διορίστηκε αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Στις 4 Ιουνίου εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
1959
1961
Σύνδεση της Ελλάδας με την Ε.Ο.Κ.
Υπέγραψε τη Συμφωνία Σύνδεσης της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα.
Στις εκλογές επανεξελέγη βουλευτής Αχαΐας.
1961
1963
Ηγέτης της Ε.Ρ.Ε.
Στις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου εξελέγη βουλευτής Αχαΐας. Μετά την εκλογική ήττα της ΕΡΕ διαδέχθηκε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στην ηγεσία του κόμματος.
1963
1964
Οι εκλογές της 16ης Φεβρουαρίου
Στις εκλογές της 16ης Φεβρουαρίου ηγήθηκε της ΕΡΕ και εξελέγη βουλευτής Αχαΐας.
1964
1967
Πρωθυπουργία
Ανέλαβε την πρωθυπουργία στις 3 Απριλίου με σκοπό τη διενέργεια εκλογών τον Μάιο. Συνελήφθη στην οικία του το βράδι του στρατιωτικού πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου.
Στις 27 Σεπτεμβρίου ήταν ο πρώτος πολιτικός ηγέτης, που έκανε δηλώσεις εναντίον της δικτατορίας.
1967
1974
Η πτώση της Δικτατορίας
Στις 23 Ιουλίου συμμετείχε στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών ύστερα από την πτώση της δικτατορίας. Στις εκλογές της 17ης Νοεμβρίου δεν έλαβε μέρος.
1974
1977
Ανεξάρτητος Βουλευτής
Εξελέγη ανεξάρτητος βουλευτής με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του Νοεμβρίου.
1977
1981
Εκλογές 18ης Οκτωβρίου
Εξελέγη ανεξάρτητος βουλευτής με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του Νοεμβρίου.
1981
1986
Ο Θάνατός του
Απεβίωσε στις 11 Σεπτεμβρίου. Κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών με τιμές εν ενεργεία πρωθυπουργού.
1986
1986
Παράσημα
- Μεγαλόσταυρος Γεωργίου Α΄
- Μεγαλόσταυρος Φοίνικος
- Πολεμικός Σταυρός
- Μεγαλόσταυρος Λεγεώνος της Τιμής Γαλλίας, Ιταλίας, Γερμανίας, Γιουγκοσλαβίας, Αιθιοπίας, Αιγύπτου, Δανίας, Παναγίου Τάφου
- Ταξιάρχης Βαυαρίας
1986
1986
Ίδρυση Εταιρείας Φίλων Παναγιώτη Κανελλόπουλου
Στις 22 Σεπτεμβρίου ιδρύθηκε η Εταιρεία Φίλων Παναγιώτη Κανελλόπουλου.
1986